- SALICA Lex
- SALICA Lexa Saliis populis Germaniae, qui primo, teste Frisingensi, Sicambri; postea; ut Rhenano placuit, a Sala fluv. Salici, ac Saligni dicti sunt, nomen accepit. Hi transmissô Rhenô, plurimum Galliae subegêre, et annô tertiô Regni eorum conditoris Pharamundi, nondum Christiani, uti coeperunt, inquit Sigebertus. legibus, et Legem Salicam dictaverunt per quatuor gentis suae Proceres, Viogast; Bosogast, Salagast et Widigast, in villis Germaniae Salohaim, Bedohaim et Windohaim. Hi per tres mallos convenientes, omnes causarum origines sollicite tractantes, de singulis discutiendo, sicut Lex Salica declarat, iudicare decreverunt. Idem vix aliter, in utroque prologo ad eandem Legem. Sub posteriori vero sic notatur: A. C. 798. Indictione sextâ, Dominus Carolus Rez Francorum inclitus hunc libellumtractatus legis Salicae scribere ordinavit. Sunt qui edita legis exemplatia non integre suscipiunt, inquit Spelmann. Glossar. Archaeol. Spectatissimus inter coeteros iste paragraphus est. In terram Salicam mulieres ne succedant. Sic codex unus. Alius a Frid. Pithaeo et Frider. Lindenbrogio datus Tit. 62. §. 2. sic legit: Deterra vero salica nulla portio hereditatis mulieri veniat: sed ad virilem sexum tota terrae hereditas perveniat, Antiquior tertius Basileensis, fusius multo rem decernit. Quaenam autem fuerit terra haec Salica, apud Auctores non convenit. Ex hac lege multa in legibus Henrici I. Augliae Regis deprompta, deprehendit; paulo ante laudatus Spelmannus, quem vide.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.